Η Έμμα Μπέιτς μπήκε στον Μαραθώνιο της Βοστώνης με ένα σχέδιο που απέτυχε λίγο περισσότερο από τα μισά του αγώνα τη Δευτέρα.

Η Betts πέρασε περισσότερο από ένα χρόνο προπόνησης με τον προπονητή Joe Bosshard και τον Team Boss στο Boulder του Κολοράντο πέρυσι, αφού ο COVID διέκοψε τη ρουτίνα της.Ήταν η πρώτη της προσπάθεια στη Βοστώνη και της έδωσε αυτοπεποίθηση.Το Five αισθάνεται σαν κάστρο.Δεν περίμενα όμως ότι θα ήμουν πρώτος μετά από 25 χιλιόμετρα.
«Δεν ήταν καθόλου αυτό το σχέδιο», είπε.«Ο προπονητής μου μου είπε να μην το κάνω.Ήθελε πραγματικά να επικεντρωθώ σε αυτό το γκρουπ και να αφήσω τα καλύτερα κορίτσια να παλέψουν και μετά να ξεσπάσω».
Ο Bosshard, ο οποίος παρακολουθεί τους μαραθωνίους Heartbreak Hill τα τελευταία δύο χρόνια, δεν εξεπλάγη όταν είδε τον Bates να πρωτοπορεί.
"Κοίταξα τον προπονητή μου και είπα, "Δεν ξέρω τι συμβαίνει, αλλά νομίζω ότι θα το δεχθούμε", είπε.«Για πολύ καιρό ήταν πραγματικά σουρεαλιστικό».
«Μόλις ξεκίνησε εκεί», είπε.– Δηλαδή, σε αυτό το σημείο, ας πάμε σπίτι.
Τα στοιχήματα οδήγησαν στο σημείο των 35 χιλιάδων προτού κυνηγηθούν από μια ομάδα με επικεφαλής τον τελικό νικητή Hellen Obiri.Αλλά η Betts τερμάτισε πέμπτη με χρόνο 2:22:10, τον καλύτερο χρόνο στον στίβο γυναικών των ΗΠΑ.
«Ακόμα ανέβαζα το ρυθμό και κατέληξα στην πρώτη θέση, κάτι που ήταν λίγο έκπληξη γιατί νόμιζα ότι θα προλάβαινα», είπε.«Ήθελα να είμαι ο ίδιος στην πρώτη πεντάδα, οπότε δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι μπόρεσα να φτάσω στο επίπεδο στο οποίο ήμουν και να τρέξω όσο πριν.
Αν και χρειάστηκε λίγος χρόνος για να ζεσταθεί η Betts στον κρύο και βροχερό καιρό, η Betts έφτασε στη γραμμή τερματισμού και έτρεξε τα πρώτα 5K σε 17 λεπτά και 48 δευτερόλεπτα, εξασφαλίζοντας τη θέση της στην πρώτη πεντάδα.
«Πάντα δυσκολευόμουν με τις καλύτερες κυρίες γιατί ο ρυθμός αλλάζει τόσο γρήγορα», είπε ο Bates.«Λοιπόν μοιάζει με φαρτλέκ.Αλλά απλά πιστεύω ότι μπορώ να πάω μαζί τους με τον ίδιο ρυθμό και μπορώ να μπω στην πρώτη πεντάδα.
«Έτσι έμεινα πραγματικά και ήλπιζα ότι θα μπορούσα να κερδίσω.Αλλά ήταν τα τελευταία 2 μίλια όπου μείωσαν την ώρα στις 5:00 και δεν μπορούσα να κάνω παρέα με αυτή την ομάδα.»
Φυσικά, το πίσω μισό της Βοστώνης είναι η περιοχή με την οποία ο Betts γνωρίζει περισσότερο.Αφού εντάχθηκε στην ομάδα υψηλών επιδόσεων της BAA το 2015, μετακόμισε στη Βοστώνη.Η Bates λέει ότι από όλα τα μέρη που έχει εκπαιδευτεί, από το Boise μέχρι το Boulder, ξεχωρίζει η ατμόσφαιρα της Βοστώνης.
«Υπάρχει τόση ιστορία εδώ, το να αγαπάς το Battle Road και να οδηγείς τον Charles και ακόμη και το Newton Hills είναι κάτι ξεχωριστό», είπε.«Έτσι, το να μπορώ να επιστρέψω εδώ και να τρέξω στο σπίτι και να τρέξω στο πίσω μέρος μιας πίστας στην οποία έτρεχα παλιά, ήταν πολύ, πολύ ωραίο».
Επωφελείται επίσης από μια προπόνηση Boulder που η Team Boss επανέλαβε για να μιμηθεί τους λόφους της Βοστώνης.
«Στο Boulder, αν πάτε ανατολικά προς δυτικά, ανεβαίνετε πάντα στους λόφους», είπε ο Bosshard.«Επομένως, μπορέσαμε να κάνουμε μερικές διαδρομές 24 μιλίων όπου ανηφορίσαμε 900 πόδια και νομίζω ότι ντρεπόμασταν να κατεβούμε.Νομίζω ότι ήμασταν στα 1300 πόδια και στη Βοστώνη – 1400 πόδια. Εκεί κάναμε όλη μας την προπόνηση».
Μεταξύ των ανδρών, ο συμπαίκτης του Betts Team Boss Scott Fauble τερμάτισε έβδομος στους τελευταίους τέσσερις αγώνες στη Βοστώνη (2:09:44) και ήταν ο κορυφαίος στην κατηγορία ανδρών των ΗΠΑ.Σε έναν ιδανικό κόσμο, είπε ο Fauble, θα ήθελε να είναι μπροστά, αλλά η υπομονή είναι η καλύτερη στρατηγική.
«Δεν θέλω να με βλέπουν ως ασθενή», είπε.«Αλλά δεν μπορώ να βγω [τόσο γρήγορα όσο ο αρχηγός] σε έναν μαραθώνιο.Πρέπει λοιπόν να πάρω τις σωστές αποφάσεις για τον εαυτό μου την ημέρα του αγώνα.
«Σήμερα ήταν στη δεύτερη παρτίδα, προσπαθούσα πραγματικά να εντοπίσω το τελευταίο ημίχρονο.Νόμιζα ότι μπορούσα να κοιμίσω τους ανθρώπους και χρειάστηκε πολύ περισσότερο από το συνηθισμένο.Δεν άρχισα πραγματικά να πιάνω ανθρώπους μέχρι το τελευταίο μίλι».
«Το να γίνω ο καλύτερος δρομέας όχι μόνο στην Αμερική, αλλά και να γίνω ο καλύτερος δρομέας στον Μαραθώνιο της Βοστώνης είναι κάτι που θα μείνει στην καρδιά μου για πολύ καιρό», είπε.