Emma Bates Bostongo maratoian sartu zen astelehenean lasterketaren erditik pasatxo geratu zen plan batekin.

Bettsek urtebete baino gehiago eman zuen entrenatzen Joe Bosshard entrenatzailearekin eta Team Boss-ekin Boulder-en, Colorado iaz, COVID-ek bere errutina eten zuenean.Bostonen egin zuen lehen saiakera izan zen eta konfiantza eman zion.Bost gaztelu bat bezala sentitzen da.Baina ez nuen espero 25 kilometroren ondoren lidergoan egongo nintzenik.
"Hori ez zen batere plana", esan zuen.«Nire entrenatzaileak esan zidan ez egiteko.Benetan nahi zuen ni talde honetan zentratu eta neska onenei borrokan uztea eta gero astintzen".
Bosshard, azken bi urteetan Heartbreak Hill maratoiak ikusten egon dena, ez zen harritu Bates gidatzen ikusteak.
"Nire entrenatzaileari begiratu eta esan nion: 'Ez dakit zer gertatzen ari den, baina uste dut onartuko dugula'", esan zuen."Denbora luzez benetan surrealista izan zen".
"Hor hasi berria da", esan zuen.– Esan nahi dut, momentu honetan, goazen etxera.
Betts-ek 35k-ko markara eraman zuen Hellen Obiri irabazleak zuzendutako talde baten atzetik.Baina Betts bosgarren sailkatu zen 2:22:10eko denborarekin, AEBetako emakumezkoen atletismoko denborarik onena.
"Oraindik erritmoa hartzen ari nintzen eta lidergoan amaitu nuen, eta horrek ezusteko apur bat izan zen, uste nuelako lortuko nuela", esan zuen.«Ni neu ere lehen bosten artean egon nahi nuen, beraz, ez da harritzekoa nengoen mailara iritsi eta lehen bezainbeste korrika egitea.
Eguraldi hotza eta euritsuan Betts-ek berotzeko denbora pixka bat behar izan bazuen ere, Betts-ek helmugara iritsi eta 17 minutu eta 48 segundotan egin zituen lehen 5K-ak, lehen bosten artean tokia ziurtatuz.
"Beti izan dut zaila dama onenekin, erritmoa oso azkar aldatzen delako", esan zuen Batesek.«Beraz, fartlek itxura du.Baina uste dut haiekin erritmo berean joan naitekeela eta lehen bosten artean sar naitekeela.
"Beraz, benetan geratu nintzen eta irabaztea espero nuen.Baina azken 2 kilometroetan 5:00etara murriztu zuten denbora eta ezin izan nuen talde horrekin egon”.
Noski, Bostonen atzeko erdia da Betts-ek gehien ezagutzen duen eremua.2015ean BAA High Performance Team taldean sartu ondoren, Bostonera joan zen bizitzera.Bates-ek dio entrenatu duen leku guztietan, Boisetik Boulderra, Bostongo giroa nabarmentzen dela.
"Hainbeste historia dago hemen, Battle Road maitatzea eta Charles eta baita Newton Hills gidatzea gauza berezia da", esan zuen."Beraz, hona itzuli eta etxeko korrika egin eta korrika egiten nuen pista baten atzealdean korritu ahal izatea oso-oso polita izan zen".
Team Boss-ek Bostongo muinoak imitatzeko erreplikatu duen Boulder entrenamendu bat ere etekina ateratzen du.
"Boulder-en, ekialdetik mendebaldera joaten bazara, beti mendietara joaten zara", esan zuen Bosshardek.“Beraz, 24 kilometroko ibilbide pare bat egin ahal izan genituen, non 900 oin gora egin genuen eta uste dut benetan lotsatu ginela jaistea.Uste dut 1300 oinetan geundela eta Bostonen – 1400 oin. Hor egin genuen gure entrenamendu guztia”.
Gizonezkoen artean, Betts Team Boss taldeko Scott Fauble zazpigarren sailkatu zen Bostoneko azken lau lasterketetan (2:09:44) eta AEBetako gizonezkoen mailan onena izan zen.Mundu ideal batean, Faublek esan zuen, aurretik egon nahiko luke, baina pazientzia da estrategiarik onena.
"Ez dut pazientzia gisa ikusi nahi", esan zuen.«Baina ezin dut atera [liderra bezain azkar] maratoi batean.Beraz, lasterketa egunean niretzat erabaki egokiak hartu behar ditut.
"Gaur bigarren lotean izan zen, azken zatiaren jarraipena egiten saiatzen ari nintzen.Jendea lo egin nezakeela uste nuen eta ohi baino askoz gehiago behar izan nuen.Ez nintzen benetan jendea harrapatzen azken kilometrora arte».
"Amerikako lasterkaririk onena izateaz gain, Bostongo maratoian korrikalaririk onena izatea ere denbora luzez nire bihotzean geratuko den zerbait da", esan zuen.