एम्मा बेट्सने बोस्टन मॅरेथॉनमध्ये एका योजनेसह प्रवेश केला जो सोमवारी शर्यतीच्या अर्ध्यावरच पडला.

कोविडने तिची दिनचर्या विस्कळीत केल्यानंतर बेट्सने गेल्या वर्षी बोल्डर, कोलोरॅडो येथे प्रशिक्षक जो बॉशार्ड आणि टीम बॉस यांच्यासोबत एक वर्षाहून अधिक प्रशिक्षण घेतले.बोस्टनमधला हा तिचा पहिलाच प्रयत्न होता आणि त्यामुळे तिला आत्मविश्वास मिळाला.पाच वाड्यासारखे वाटतात.पण 25 किलोमीटरनंतर मी आघाडीवर असेन, असे मला वाटले नव्हते.
ती म्हणाली, “ही योजना मुळीच नव्हती.“माझ्या प्रशिक्षकाने मला असे करू नकोस असे सांगितले.मी या गटावर लक्ष केंद्रित करावे आणि सर्वोत्कृष्ट मुलींना कुस्ती खेळू द्यावी आणि नंतर बाजी मारावी अशी त्यांची इच्छा होती.”
गेल्या दोन वर्षांपासून हार्टब्रेक हिल मॅरेथॉन पाहत असलेल्या बॉशार्डला बेट्सचे नेतृत्व करताना पाहून आश्चर्य वाटले नाही.
"मी माझ्या ट्रेनरकडे पाहिले आणि म्हणालो, 'काय चालले आहे ते मला माहित नाही, परंतु मला वाटते की आम्ही ते स्वीकारू," ती म्हणाली."बऱ्याच काळापासून ते खरोखरच अवास्तव होते."
"तिने नुकतीच सुरुवात केली," तो म्हणाला.- म्हणजे, या टप्प्यावर, आपण घरी जाऊया.
अंतिम विजेत्या हेलन ओबिरीच्या नेतृत्वाखालील संघाने पाठलाग करण्यापूर्वी बेट्सने 35k गुण मिळवले.पण बेट्स 2:22:10 च्या वेळेसह पाचव्या स्थानावर राहिली, यूएस महिलांच्या ट्रॅक आणि फील्डमधील सर्वोत्तम वेळ.
"मी अजूनही वेग पकडत होतो आणि मी आघाडीवर राहिलो, जे थोडे आश्चर्यचकित झाले कारण मला वाटले की मी पकडणार आहे," ती म्हणाली.“मला स्वत: पहिल्या पाचमध्ये यायचे होते, त्यामुळे मी ज्या स्तरावर होतो त्या स्तरावर पोहोचू शकलो आणि पूर्वीइतकेच धावू शकलो यात आश्चर्य नाही.
जरी थंड आणि पावसाळी वातावरणात बेट्सला उबदार व्हायला थोडा वेळ लागला तरी, बेट्सने अंतिम रेषेपर्यंत पोहोचले आणि 17 मिनिटे आणि 48 सेकंदात पहिले 5K धावले आणि पहिल्या पाचमध्ये तिचे स्थान निश्चित केले.
"मला नेहमीच सर्वोत्कृष्ट महिलांसोबत खूप कठीण गेले आहे कारण वेग खूप लवकर बदलतो," बेट्स म्हणाले.“म्हणून ते फर्टलेकसारखे दिसते.पण मला विश्वास आहे की मी त्यांच्याबरोबर त्याच वेगाने जाऊ शकेन आणि मी पहिल्या पाचमध्ये येऊ शकेन.
"म्हणून मी खरोखरच थांबलो आणि आशा केली की मी जिंकू शकेन.पण ते शेवटचे २ मैल होते जिथे त्यांनी वेळ 5:00 पर्यंत कमी केला आणि मी त्या गटासह हँग आउट करू शकलो नाही.”
अर्थात, बोस्टनचा मागील अर्धा भाग हा बेट्सला सर्वात परिचित आहे.2015 मध्ये BAA हाय परफॉर्मन्स टीममध्ये सामील झाल्यानंतर ती बोस्टनला गेली.बेट्स म्हणते की तिने प्रशिक्षित केलेल्या सर्व ठिकाणांपैकी, बॉईस ते बोल्डरपर्यंत, बोस्टनचे वातावरण वेगळे आहे.
"येथे खूप इतिहास आहे, बॅटल रोडवर प्रेम करणे आणि चार्ल्स आणि अगदी न्यूटन हिल्स चालवणे ही एक खास गोष्ट आहे," ती म्हणाली.“म्हणून इथे परत येणं आणि होम रन मारणं आणि मी ज्या ट्रॅकवर धावायचो त्या ट्रॅकच्या मागे धावणं खूप छान होतं.”
टीम बॉसने बोस्टनच्या हिल्सची नक्कल करण्यासाठी तयार केलेल्या बोल्डर वर्कआउटचा तिला फायदा होतो.
"बोल्डरमध्ये, जर तुम्ही पूर्वेकडून पश्चिमेकडे गेलात, तर तुम्ही नेहमी टेकड्यांवर जाता," बॉशार्ड म्हणाला.“म्हणून आम्ही 24 मैलांचे दोन कोर्स करू शकलो जिथे आम्ही 900 फूट चढावर गेलो आणि मला वाटते की आम्हाला खाली जाण्यास खरोखरच लाज वाटली.मला वाटते की आम्ही 1300 फूटांवर होतो आणि बोस्टनमध्ये - 1400 फूट. तिथेच आम्ही आमचे सर्व प्रशिक्षण केले.”
पुरुषांमध्ये, बेट्स टीम बॉसचा टीममेट स्कॉट फॉबल बोस्टनमधील शेवटच्या चार शर्यतींमध्ये सातव्या स्थानावर होता (2:09:44) आणि तो यूएस पुरुष वर्गात अव्वल होता.एका आदर्श जगात, फॉबल म्हणाला, त्याला पुढे व्हायचे आहे, परंतु संयम ही सर्वोत्तम रणनीती आहे.
"मला धीर म्हणून पाहायचे नाही," तो म्हणाला.“पण मी मॅरेथॉनमध्ये [नेत्याप्रमाणे वेगाने] बाहेर पडू शकत नाही.त्यामुळे शर्यतीच्या दिवशी मला स्वत:साठी योग्य निर्णय घ्यावे लागतील.
"आज दुसऱ्या बॅचमध्ये होते, मी खरोखर शेवटचा अर्धा भाग शोधण्याचा प्रयत्न करत होतो.मला वाटले की मी लोकांना झोपवू शकेन आणि यास नेहमीपेक्षा खूप जास्त वेळ लागला.शेवटच्या मैलापर्यंत मी लोकांना पकडायला सुरुवात केली नाही.”
ती म्हणाली, “फक्त अमेरिकेतच नव्हे तर बोस्टन मॅरेथॉनमध्ये सर्वोत्तम धावपटू बनणे ही माझ्या हृदयात दीर्घकाळ टिकून राहणारी गोष्ट आहे.